Produced by Sophia Canoni. Book provided by Iason Konstantinides
Note: The tonic system has been changed from polytonic to monotonic. Thespelling of the book has not been changed otherwise. Words with boldcharacters are enclosed in &. Footnotes have been converted to endnotes.A missing word is enclosed in [].
Σημείωση: Το τονικό σύστημα έχει αλλάξει από πολυτονικό σε μονοτονικό.Κατά τα άλλα έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του βιβλίου. Λέξεις με έντονουςχαρακτήρες περικλείονται σε &. Οι υποσημειώσςεις σελίδων έχουν μεταφερθείστο τέλος του βιβλίου. Μια λέξις που λείπει υποδεικνύεται από [].
Η κυρία υπόθεσις είναι αν η αρετή είναι διδακτή ή ασκητή ή δεν είναιτοιούτον, αλλά φύσει ενυπάρχει εις τους ανθρώπους. — Κατά τον A s tτο κύριον ζήτημα δεν λύεται αλλά μόνον ενδείξεις παρέχονται, ότι ηαρετή δεν δύναται να είναι διδακτή, διότι ουδείς διδάσκαλος αυτήςδύναται να ευρεθή και μόνον εκ θείας μοίρας είναι δυνατόν να δοθή ειςέν άτομον. Εν τούτοις με την εξήγησιν αυτήν θα εχαρακτηρίζετο ωςάλογος και τυφλή ενέργεια, — όπερ είναι εντελώς αντίθετον προς τηνΠλατωτικήν Φιλοσοφίαν. — Ο διάλογος ούτος συνάπτεται προς τον Γοργίανκαι Πρωταγόραν, συνεγράφη δε πάντως μετά το 395 π. Χ.
Μένων
Ειμπορείς να μου ειπής, ω Σωκράτη, εάν την αρετήν δυνάμεθα να την
αποκτήσωμεν δια της διδασκαλίας ή αρκεί μόνον η τριβή και η πείρα; ή
τέλος πάντων, αν δεν εξαρτάται διόλου ούτε από την άσκησιν ούτε από
την μάθησιν, αλλ' υπάρχει και φανερώνεται εις τους ανθρώπους κατά
φυσικόν χάρισμα (1) ή προέρχεται από οιανδήποτε άλλην αιτίαν εκτός
των ανωτέρω;
Σωκράτης
Ω Μένων, μέχρι σήμερον οι Θεσσαλοί ήσαν περίφημοι μεταξύ των Ελλήνων
και εθαυμάζοντο δια την επιδεξιότητά των εις την ιππικήν και δια τα
πλούτη των· άλλα τόρα, καθώς μου φαίνεται, εξέχουν και δια την σοφίαν
των ακόμη· και προ πάντων οι συμπολίται του φίλου σου Αριστίππου του
Λαρισαίου· και αίτιος τούτου είναι ο Γοργίας. Διότι ελθών εις την
πόλιν προσελήφθη δια την σοφίαν του και από τους πρώτους των
Αλευαδών, εκ των οποίων είς είναι και ο φίλος σου Αρίστιππος, και από
τους μάλλον διακεκριμένους μεταξύ των άλλων Θεσσαλών· και αυτός σας
έχει συνηθίσει ν' απαντάτε οριστικά (μετά βεβαιότητος) και
επιβλητικώς (μεγαλοπρεπώς), εάν κανείς ερωτήση τίποτε, όπως φυσικά
είναι επόμενον ν' απαντά ένας που γνωρίζει, αφού και αυτός, άλλως τε,
προσφέρει τον εαυτόν του, δι' οιανδήποτε ερώτησιν, εις όλους τους
Έλληνας, εάν κανείς μεταξύ αυτών θέλει να ερωτήση· δεν υπάρχει δε
κανείς εις τον οποίον να μην απαντά επί οιουδήποτε ζητήματος, που
ειξεύρει. Αλλ' εδώ, αγαπητέ Μένων, τα πράγματα συμβαίνουν εντελώς το
εναντίον σαν κάπποια ξηρασία σοφίας έχει γίνει (2) και υπάρχει
κίνδυνος να φύγη η σοφία από τους τόπους αυτούς ναλθή κοντά σας. Και
αν ήθελες από περιέργεια να ερωτήσης κανένα από τους εδώ με τέτοιον
τρόπον, δεν υπάρχει κανείς να μη γελάση και να ειπή· ω ξένε,
αναμφιβόλως, με παίρνεις δια καν