Produced by Sophia Canoni. Book provided by Iason Konstantinides
Note: The tonic system has been changed from polytonic to monοtonic.The spelling of the book has not been changed otherwise. Footnoteshave been converted to endnotes.
Σημείωση: Ο τονισμός έχει αλλάξει από πολυτονικό σε μονοτονικό.Κατά τα άλλα έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του βιβλίου. Οιυποσημειώσεις έχουν μεταφερθεί στο τέλος του βιβλίου.
1. Κατά δε το επακολουθήσαν θέρος (1) οι Πελοποννήσιοι και οισύμμαχοι την εποχήν της ωριμάσεως του σίτου εξεστράτευσαν κατά τηςΑττικής· ήτο δε ηγεμών αυτών ο βασιλεύς των Λακεδαιμονίων Αρχίδαμοςο Ζευξιδάμου. Και στρατοπεδεύσαντες ελεηλάτουν την χώραν. Οι δεΑθηναίοι ιππείς επετίθεντο κατά το σύνηθες παντού όπου παρουσιάζετοευκαιρία, και ημπόδιζαν τα ελαφρά στρατεύματα να απομακρύνωνται τουστρατοπέδου και καταστρέφουν τα περίχωρα της πόλεως. Διαμείναντες δεοι Πελοποννήσιοι όσον καιρόν είχον τρόφιμα ανεχώρησαν και διελύθησανκατά πόλεις.
2. Ευθύς δε μετά την εισβολήν των Πελοποννησίων απεστάτησεν από τουςΑθηναίους η Λέσβος εκτός της Μηθύμνης· τούτο είχον αποφασίσει μεν οιΛεσβίοι και προ του πολέμου, αλλά, επειδή οι Λακεδαιμόνιοι δεν τοπαρεδέχθησαν, ηναγκάσθησαν να το εκτελέσουν ταχύτερον του απ' αρχήςορισθέντος χρόνου. Το σχέδιον αυτών ήτο κυρίως να προσχώσουν τουςλιμένας, να εγείρουν τείχη, να κατασκευάσουν πλοία, και τέλος ναπρομηθευθούν εκ του Ευξείνου πόντου όσα εχρειάζοντο, ήτοι τοξότας,τρόφιμα και όσα είχον παραγγείλει. Αλλ' οι Τενέδιοι, οι οποίοι ήσανεχθροί των, οι Μηθυμναίοι καί τινες πολίται Μυτιληναίοι οπαδοί καιδι' όρκων φιλοξενίας συνδεόμενοι μετά των Αθηναίων εμήνυσαν εις ταςΑθήνας ότι εξηναγκάζοντο οι κάτοικοι της Λέσβου να συναθροίζωνταιεις την Μυτιλήνην και ότι με βίαν διωργανούτο η αποστασία εκσυμφώνου μετά των Λακεδαιμονίων και των Βοιωτών, οι οποίοι ήσαν εκτης αυτής φυλής με τους Λεσβίους· ότι τέλος, εάν δεν επρολαμβάνετοτο πράγμα αμέσως, η Λέσβος ήθελεν αποσπασθή οριστικώς από τωνΑθηνών.
3. Οι δε Αθηναίοι, επειδή είχαν πάθει πολλά από την νόσον και τονπρο μικρού αρξάμενον και ήδη εις ακμήν ευρισκόμενον πόλεμον,ενόμισαν ότι μέγα θα ήτο το έργον, εάν μαζί με τάλλα επεχείρουν τονπόλεμον και κατά της Λέσβου, η οποία είχε ναυτικόν και δύναμινακεραίαν, και δεν επίστευσαν κατ' αρχάς εις την κατηγορίαν εκείνην,διά μόνον τον λόγον ότι επεθυμούσαν να ήτο ψευδής· εν τούτοις, αφούέπεμψαν πρέσβεις εις τους Μυτιληναίους και δεν ηδυνήθησαν να τουςπείσουν να παύσουν την συνάθροισιν και τας πολεμικάς παρασκευάς,ήρχισαν να φοβώνται και ηθέλησαν να τους προλάβουν. Στέλλουν δεαιφνιδίως τεσσαράκοντα πλοία, τα οποία ήσαν παρεσκευασμένα ναπλεύσουν κατά της Πελοποννήσου· Κλεϊππίδης δε ο Δεινίου ήτοστρατηγός μετά δύο άλλων. Είχον αναγγείλει εις τους Αθηναίους ότιετελείτο έξω της πόλεως η εορτή του Μαλόεντος Απόλλωνος, εις τηνοποίαν προστρέχουν πανδημεί οι Μυτιληναίοι, και ότι υπήρχεν ελπίς νατους προκαταλάβουν επιπίπτοντες εξαίφνης. Και, εάν μεν επετύγχανεν ηαπόπειρα αύτη, καλώς· άλλως θα διέτατταν τους Μυτιληναίους ναπαραδώσουν τα πλοία των και να κρημνίσουν τα τείχη, εάν δε δενυπ