De beide apostels van het Neo-Boeddhisme, prins Ginavaravansa en achter hem staande, kolonel Olkott.
Er zijn zeker niet veel staten, zelfs onder de grootste, die er zich op kunnen beroemen zooveel hoofdsteden te hebben gehadals Birma. Negen steden, zoo het er niet meer zijn, sommige reeds sinds eeuwen in ruïnen veranderd, andere nog in goeden staat,hebben achtereenvolgens den koningen van Birma tot residentie gediend. Een verandering van dynastie, een ongeluk, een natuurramp,alles werd aangegrepen als voorwendsel om den zetel der regeering naar een andere plek over te brengen.
Van die verschillende hoofdsteden is Mandalay de laatste, Mandalay, oudtijds de stad van koning Thibô, het heilige Pattanyapoera,nu hoofdplaats van de engelsche kolonie Birma. In den winter van 1899 werd schrijver dezes er heen gelokt door het vooruitzicht,een boeddhistisch feest bij te wonen. De luister van de feestelijkheden zou de stad nog belangwekkender maken, dan zij opalle andere tijden is. Nu het een engelsche stad is, kan men er natuurlijk gemakkelijk toegang krijgen, en in plaats van delangzame en vaak gestoorde vaart over de Irawaddi heeft men slechts enkele uren sporens door te maken.
Een chineesche bouwmeester moet de aanlegger der stad geweest zijn, want zij is naar de regelen, waar de gestaarte heerenzich aan houden, in twee zeer verschillende deelen gesplitst, de burgerlijke stad en in het midden daarvan de koningsstad.Ik had enkele uren te mijner beschikking, voordat het feest begon, en ik begaf mij naar de koningsstad, om te zien, wat denieuwe eigenaar er van gemaakt had.
Breede straten, die elkander onder rechte hoeken sneden, als de blokken van New-York, sommige omzoomd door tamarinden, brachtenmij aan een groot vierkant van palissaden van teakhout, zes meter hoog en van binnen versterkt met een drievoudigen steenenmuur. Binnen die omheining, die ongeveer 12 H. A. groot moet zijn, ligt wat oudtijds het paleis des konings was, de paleizenzijner vrouwen van de ministers, de woningen der olifanten, het arsenaal, de toren, welks wateruurwerk den Birmanen den tijdaangaf, en verder ruïnen, puinhoopen, modderpoelen en wolken stof.
De paleizen zijn veranderd in kazernen of in societeiten; tennisvelden zijn aangelegd in de koninklijke tuinen, en de engelschesoldaten rooken en spelen onder de impassibele aangezichten der vergulde Boeddha’s.[306]
Nadat ik aan dat schouwspel eenige minuten lang mijn aandacht had gewijd in een stemming, die op weg was zeer droefgeestigte worden, ging ik een bezoek brengen aan twee personen, die ik te Mandalay kon ontmoeten, twee zeer interessante personen,hoofdpersonen bij het feest, die zich van die eer verzekerd hadden door de apostolische rol, hun toegewezen in den godsdienstvan Boeddha.
Ginavaravansa, prins van Siam, besteedt voor het Bo